Weekend 2021
Valkenburg en Eifel
Omdat Corona woedde, leek het weekend te moeten worden uitgesteld en zijn er alternatieve datums gezocht. Maar gelukkig keerde het tij in het voordeel van het doorgaan van het motorweekend. Helaas kon nog niet alles en het meest gewilde maar er kon toch overnacht worden in Nederland en in Duitsland toeren. Iedereen blij, nee dat niet. Helaas gingen van de 8 uiteindelijk 3 rijders op weg om een mooi weekend te hebben. Vrijdagmorgen om 8.30 bij Jan aan de koffie met cake. We zijn rond negenen op de motor gestapt voor uiteindelijk een rit van 477 km. Bij goed en bewolkt/zonnig weer en weinig drukte op de wegen konden we lekker opschieten. Het vertrouwen in mijn Garmin kunsten zijn niet zo groot maar gaande weg ging het toch goed en na het verlaten van de N34 voor Hardenberg, werden de kleinere weggetjes lekker aangesneden. Kerels met een kleine blaas waren er niet en een eerste stop na ruim 2.5 uur waren we lekker opgeschoten. Even naast de motor voor meegebrachte versnapering en een plasje. Voor Nijmegen werd de Waaldijk gevonden en ook de mogelijkheid om de route flink in te korten. Dit was tegen dovenmansoren gezegd en werd de route over Waaldijk en Bandijk voortgezet. Maar des te verder de Waaldijk werd gevolgd, des te verder moesten we ook terug. Dus bij Echteld de Waal over en over de dijkweg van de Maas terug. Bij NederAsselt het pontje genomen, ook even een rustpuntje in de route. In Elten in Duitsland de lunch opgehaald, kleine schnitzels, en even onder de parasol de route even nabeschouwd.
Even boven Venlo ging de route meermaals ongemerkt de grens over en aan de overwegende gele dan wel witte kenteken platen was te zien aan welke zijde van de grens werd gereden. Maximaal plezier werd mede gehaald door de goedkopere brandstof aan Duitse zijde. Om ca zessen nog even naast de motor gestaan en overlegd waar en wanneer te eten. Valkenburg was het besluit. Uiteindelijk de motor om 19.45 uur geparkeerd in Valkenburg en een eetgelegenheid opgezocht. Inmiddels 19.56 en daar kregen we de boodschap dat iedereen om 20.00uur dicht ging. Balen!
In het Hotel ingecheckt en daar bleek de waard uit het juiste hout gesneden. Hij mocht dan weliswaar niet meer koken maar laten bezorgen kon wel. Aldus werd het toch warm gegeten met een biertje van de tap. De kamers wel niet meer geheel van deze tijd maar proper.

Dag 2
S ’morgens om 8.30 aan het ontbijt en prima geslapen. Freddy voorop over fietspaden qua breedte en net even breder. Door een paar Limburgse plaatsen en golvend landschap, op naar de Eifel.
Het weer was het net niet, druilerig met droge momenten. Buienradar had ze over het hoofd gezien of werd gesponsord door de horeca. Verder door een tipje België, waar je gelijk weet dat je er bent, en dat vanwege de slechte wegen. Wel reden we hier ook door klein Wales met zijn pittoreske hagen en kleine akkers. Het doel, de Eifel, werd bereikt in de zonneschijn. Mooie wegen, bochten, hoogte verschillen, bossen, velden en windmolens. Het is toch een beetje thuis komen. Aan de Rur had Jan een Deja Vu gevoel toen we stonden te tanken. Een goed restaurant wist Jan vanuit vorige bezoeken nog wel. Helaas bleek deze de deuren gesloten te houden en kwamen we bij de buurman terecht. Na een mooi rondje in de omgeving werd de terugtocht ingezet.
Met de Eifel meer en meer achter ons werd het weer slechter tot aan mist met zicht van 50 meter en minder. Droog werd het dan ook niet meer maar echt regen was het ook niet of maar heel even.
Rond 17.00 terug in het hotel. Na het douchen en opfrissen en wat kletsen met een ander stel motorijders bleek dat het onvermijdelijk was geweest om het slechte weer te omzeilen. Het ander stel reed een vergelijkbaar rondje maar in tegengestelde richting. Het toeval wil dat we hun bij de Rur gekruist zijn. Wij hadden hun wel gezien, zij ons niet (of wilden dat niet, haha).
Cultuur snuiven was er niet bij in Duitsland.
Na een prima biefstuk met patat, doperwten en wortelen hebben ons nog even aan een wandelingetje naar het centrum van Valkenburg gewaagd. De drukte op de terrassen maar ook binnen was groot. Na een kleine traktatie in de vorm van ijs werd het hotel opgezocht.
Onze waard bleek een prima gastheer waar we nog heerlijk mee hebben gelachen.

Dag 3
Jammer genoeg werd dit gelijk de terugreis. Zo’n weekend is dan zomaar voorbij. Bij het openslaan van de gordijnen werd al duidelijk dat het weer, tov dag 2, niet verschilde en dat dat niet het mooiste weer zou worden. De spulletjes maar weer op de motor en weer aanschuiven voor een goed ontbijt.
Het afrekenen viel niet tegen, kamers van ca €40 incl. ontbijt, en de reis kon beginnen. Goede afwisseling tussen de N wegen en de binnendoors en dan toch lekker opschieten. Al kwam dat ook door het niet van de motor te slaan van de voorrijder. Freddy heeft een Royal Sit onder zijn kont.
Uiteindelijk moest er een plaspauze aan te pas komen om een kleine pauze in te lassen. Nog een uurtje verder hebben we in Wehl de lunch gedaan. Wehl stond in het teken van het jaarlijks dorpsfeest maar dan vanwege corona in een andere vorm. Het was een puzzeltocht door het dorp en de deelnemers waren herkenbaar aan de grote groepen met groen koord om de hals en uiteraard de puzzelvragen.
Na Wehl nog heerlijk getoerd, met mooie landschappen, bochten, stille weggetjes en al het andere dat motorrijden zo geweldig maakt. Freddy had de Holterberg nog meegenomen in de route en deze was verrassend genoeg niet heel druk waardoor deze op een nette manier kon worden gereden. Die drukte was er wel bij het info centrum. Bij Hardenberg werd nog een extraatje ommetje gemaakt zodat we bij Coevorden de N 34 weer opreden om het laatste deel te voltooien. In Valthe hebben we elkaar nog even verteld hoe goed en mooi het weekend toch is geweest en daarna ieder zijn route naar huis vervolgt.
Voor diegene die afgezegd hebben , LEKKER PUH.

GS rijder